Creatie

Het onderzoek vertrekt steevast vanuit een onverzettelijke drang naar puurheid. Elk traject is een verfijnde dialoog tussen dissectie en herinterpretatie, een zoektocht naar de essentie van beweging, identiteit en intentie. Reflectie vormt de kern van dit proces: een uitnodiging tot introspectie, zowel voor de maker als voor het publiek.

Kunst is geen exclusieve ruimte; het moet toegankelijk zijn en inclusie als fundamentele pijler omarmen. Dans wordt hier gezien als een universele taal die mensen kan samenbrengen en verhalen vertelt die resoneren binnen diverse gemeenschappen. Het vermijden van goedkope provocatie staat hierbij centraal: de impact ligt in de subtiliteit van eerlijkheid en emotie, niet in sensatie.

In de stedelijke dansvormen ontstaat een subtiel evenwicht tussen verfijning en rauwe energie: een kunstvorm die zijn wortels in de straat eert en tegelijkertijd de grenzen ervan herdefinieert. Deze benadering maakt creatie een krachtig middel voor verbinding, herkenning en verdieping, authentiek, zonder pretentie en puur.

Samir Bakhat creëert ruimte voor authentieke verbinding: geen exclusieve elite, maar een toegankelijke omgeving waarin verhalen en ervaringen samenvloeien. Het vermijden van voorspelbaarheid maakt plaats voor een onverwachte ruimte om te luisteren, te voelen en te ontdekken. Hier staat beweging centraal als een vorm van uitwisseling, waarin nieuwsgierigheid en gedeelde ervaring elkaar ontmoeten.